Het Parfum: Blogmoment 4: het einde: p.153-p.255

Het ellendige einde

Het boek is uit! Er komen dan twee woorden in mij op: EINDELIJK maar zeker ook JAMMER! Het boek heeft zo'n sterke indruk op mij achtergelaten dat ik er blijf over nadenken. Jean-Baptiste is een deel van mezelf geworden, hij dwaalt echt in je geest rond en zorgt voor de meest wonderbaarlijke openbaringen en bedenkingen over het boek. Maar enigszins ben ik wel blij dat het boek uit is. Het las namelijk ongelofelijk traag door het archaïsch taalgebruik dat ik in het begin ook al vernoemd heb. Het heeft namelijk veel van mijn tijd in beslag genomen het boek helemaal te lezen. Maar het is en blijft jammer dat ik door de 255 pagina's heen ben. Dit is nog iets zeer merkwaardig: Het leven van Jean-Baptiste Grenouille stopt dan wel op 29jarige leeftijd maar hij maakt enorm veel mee en de auteur slaagt er prachtig in om dit allemaal in 255 bladzijden te duwen zonder dat er ook maar 1 literair gebrek aan het licht komt (niet dat ik nu al zoveel ervaring heb). Wat voor mij ook een kenmerk was van het derde deel was dat hoewel dit voor mij toch de climax was van de roman het pas bij dit deel was dat ik besefte hoe goed het boek eigenlijk in mekaar zat. Dit is voor mij ook het minst voorspelbare boek dat ik tot nu toe gelezen heb en ga lezen denk ik. Het feit dat hij uiteindelijk ging slagen in het creëren van het ultieme parfum had ik ook wel kunnen raden maar niet hoe hij dit zou bereiken. Op een gegeven moment als hij Parijs verlaat zie je hem steeds meer naar zijn dierlijke vorm gaan en de schrijver laat dit op een uitmuntende manier zien. Patrick Süskind voegt telkens een kleine aanpassing toe aan Grenouille. Het merkwaardige is dat je pas merkt dat hij helemaal anders is als hij eenzaam in een grot beland terwijl hij in zijn eigen wereld leeft van geuren en hier voor zeven jaar zit. Ik had deze wending in het verhaal nooit verwacht maar als je erover nadenkt is deze manier van handelen van Jean-Baptiste perfect verklaarbaar door zijn karakter. Na deze wereld van eenzaamheid te hebben verlaten komt hij bij de man die hem als wetenschappelijk experiment gebruikt en zoals voorspeld is ook deze "verbazend" snel aan zijn einde gekomen en nu door het naakt beklimmen van de hoogste berg in de Pyreneeën.

Jean-baptiste in zijn eenzame leven
in de grotten.

Een prachtig details van het boek is hoe Jean-Baptiste zijn levensdoel voor ogen krijgt. De schrijver gebruikt eigenlijk de eerste 150 pagina's als inleiding in de geuren wereld om je dan stapsgewijs (met Grenouille mee) te laten beseffen hoe belangrijk geuren zijn in onze wereld. Grenouille ondervindt dat wanneer hij gewoon over straat loopt en geen geur heeft (want hij is per slot van rekening zonder geur geboren) niemand hem opmerkt maar wanneer hij een welriekend parfum op zich sprenkelt hij als evenwaardig mens wordt gezien en behandeld en dit zelfs zover drijft dat hij een geur ontwikkelt waardoor mensen medelijden met hem krijgen. Hierdoor ziet Jean-Baptiste het licht en zijn levensdoel: Hij maakt 'het parfum' waardoor iedereen voor hem zal vallen als voor een god! 

Grenouille (in het blauw) heeft heel het volk aan zijn voeten
 met zijn ultieme parfum

Het ontwikkelen van deze geur doet hij door de geuren van 25 maagden tussen 14- en 16 jaar oud te vermoorden en hun geuren te absorberen en tot een essence absolue te maken. Zijn ultieme troef is echter de 16 jarige Laure die onbeschrijfelijke schoonheid bezit. Echter alleen Grenouille weet dat dit niet door haar uiterlijk maar door haar geur komt die hij alleen kan onderscheiden. Natuurlijk slaagt hij erin haar te bemachtigen maar wat ik opmerkte bij het lezen van de scène was dat tijdens hij moest wachten tot de geur in het vet was getrokken, ik steeds hoopte dat de vader niet binnen kwam Hij mocht gewoon niet binnenkomen en zijn perfecte plan laten mislukken, het mocht gewoon niet gebeuren! Uiteindelijk wordt Jean-Baptiste toch gearresteerd voor moord op 25 maagden en veroordeeld tot het breken van zijn 12 gewrichten. Wat dan volgt is werkelijk een prachtig stuk van literatuur. De scène waarin hij zijn geslaagde parfum onthuld is niet alleen zo mooi beschreven maar is zowel een totale climax als een anticlimax in het verhaal. Elke mens is effectief zo opgelaten door de geur dat ze hem aanbidden als een god, maar Jean-Baptiste Grenouille, de grootste parfumeur in de wereld, begint de gewonen mensen zo te verachten dat hij hen haat voor hun domheid, hun onwetendheid. Terwijl iedereen hem liefhad haatte hij zijn minderen steeds meer en meer. Grenouille beseft op dat moment dat zijn levensdoel nutteloos is en besluit er in Parijs een einde aan te maken. Grenouille gebruikt zijn hele parfum in een keer terwijl er 20 mensen rondom hem staan en deze verslinden hem levend in de hoop een stuk van zijn welriekende lichaam te verkrijgen. 

Nu ik het boek uit heb ben ik ervan overtuigd dat dit tot de meesterwerken der boeken  behoort en ben ik blij dat ik deze uitdaging ben aangegaan. Maar het belangrijkste is dat ik vooral tot op de laatste letter van het boek heb genoten en het op het einde niet meer losliet tot ik het uit had gelezen.

Het boek was prachtig!

Het Parfum: Blogmoment 3: het midden: p.51-p.152

Het melancholische midden

Grenouille tijdens zijn verblijf bij de parfumeur Baldini

Nu ik al ruimschoots over de helft zit van het boek is mij opgevallen dat je je echt begint in te leven met Jean-Baptiste Grenouille, je begint hem te begrijpen, en het belangrijkste: je ziet hem niet meer als een beest maar als een kleine mens die je bewonderd voor wat hij kan en wat hij doet om zijn passie te bereiken. Een leuk detail is dat iedereen die hem uitbuit en alleen om grenouille geeft uit eigenbelang bijna onmiddelijk sterft en diegenen die hem juist behandeld hebben als ieder ander leefden nog zeer lang. Spijtig genoeg verlopen de doden niet al te subtiel en zijn niet erg diep uitgewerkt in vergelijking met al de rest in het boek. Bijvoorbeeld: de leerlooier Grimal bij wie Grenouille zich jaren vestigt om huiden te verwerken en waar hij zijn eerste vrijheid ondervindt. Grimal sterft door verdrinking nadat hij zich zat drinkt met het vele geld dat verdiende aan het verkopen van Jean-Baptiste. Hierna komt Jean-Baptiste bij Baldini die dan weer meteen sterft door het inzakken van de brug waar hij woont vanaf het moment dat Grenouille op 200 meter is van het huis. Door deze gebeurtenissen in het verhaal denk ik ook niet dat de man waar hij nu bij verblijft als wetenschappelijk experiment nog lang zal leven na zijn afscheid met grenouille. 

Ik heb het gevoel dat het beste gedeelte van het boek mij nog steeds te wachten staat en ga dus snel verder lezen!

Het Parfum: Blogmoment 2: het begin: p.7-p.50

Het bittere begin

Ik heb het boek gekozen omdat ik er een aantal jaar geleden al in was begonnen. Ook toen  werd het boek mij al sterk aangeraden maar was het mij te moeilijk en heb ik het na 50 pagina's opgegeven. Nu, 3 jaar later, leek dit mij wel een mooie uitdaging voor mijn opdracht  van het vak Nederlands. 

Ik heb nu de eerste 50 pagina's gelezen en ben al helemaal gegrepen door het boek. De schrijver zuigt je op in het verhaal in doet je er echt over nadenken, het enige dat mij een beetje tegenhoud is dat het nogal archaïsch taalgebruik is (bv. produkt) en het toch soms ingewikkelde zinsconstructies zijn. 

Jean-Baptiste Grenouille wordt onder rampomstandigheden geboren en ook sinds dat moment laat de schrijver duidelijk blijken dat Jean-Baptiste een beest is en alleen voor zichzelf leeft en alleen dit doet wat noodzakelijk is om te leven. In het boek wordt hij vergelijken met een teek die gewoon op het juiste moment wacht om zich te ontplooien en bloed te drinken. Grenouille ondergaat alles wordt uitgebaat door de leerlooier en door velen minacht maar Jean-Baptiste trekt zich hier niets van aan en doorheen zijn jeugd merkt hij snel dat hij een veel betere neus heeft als ieder ander. ik vind dit een mooi begin van he verhaal want de schrijver laat zien hoe hij zich ontwikkeld maar kan ook elk detail zeer mooi omschrijven waardoor het levensecht lijkt, zelfs iets wat zo onrealistisch lijkt zoals op een markt alle geuren kunnen onderscheiden van mensen en producten die zich uren geleden daar bevonden kan de schrijven echt op je overkomen en je het je helemaal laten voorstellen. Je ziet helemaal hoe Jean-Baptiste zijn kleurenspectrum zich ontwikkeld en uitbreid en dit bereikt een climax als hij de geur van een tienermeisje tegenkomt. Deze geur wordt omschreven als de lekkerste geur die er op de aarde te vinden is maar voor een normale neus niet te onderscheiden is. Het verbazingwekkende is dat de schrijver er wel in slaagt deze ongekende en heerlijke geur zo te omschrijven dat je hem bijna zelf kan ruiken. uiteindelijk vermoord hij het meisje door haar te stikken om zo al heel haar geur op te kunnen nemen.

Jean-Baptiste Grenouille die het meisje vermoord om haar geur

Verder ben ik nog niet gevorderd in het boek maar kan niet wachten om verder te lezen! 

Het Parfum: Blogmoment 1: inleiding

cover: Het Parfum

Patrick Süskind- Het Parfum

Auteur: Patrick Süskind

Korte inhoud:

Jean-Baptist Grenouille werd geboren op 17 juli 1738 achter een viskraam. Zijn moeder was van plan om hem net als haar vorige vier kinderen te laten creperen maar daar besliste het lot anders over. Nadat ze hem ter wereld had gebracht wist hij een schreeuw uit te brengen die de aandacht van de omstaanders trok, daaropvolgend wordt zijn moeder vervolgd voor kindermoord met als straf onthoofding. Zo kwam Grenouille terecht bij een pleegmoeder Jeanne Bussie genaamd. Zij ontving 3 francs om in het onderhoud van Grenouille te voorzien. Na een week bracht ze de baby echter terug naar het klooster en maakte duidelijk dat ze niet langer voor het kind wou zorgen. De baby had namelijk geen eigen geur, wat ze zag als een teken van de duivel. Tevens was hij zeer gulzig en kon ze hem niet voor drie francs te eten geven. Zo kwam hij uiteindelijk terecht in het weeshuis van Madame Gaillard. Hier werd hij behandeld als ieder ander kind, wat waarschijnlijk zijn redding is geweest.
 

Over de schrijver:

Patrick Süskind studeerde geschiedenis in München en Aix-en-Provence van 1968 tot 1974. In de jaren '80 werkte hij als scriptschrijver, onder meer voor de tv-series Kir Royal en Monaco Franze. Zijn eenakter De Contrabas uit 1981 kende in vijf jaar meer dan 500 opvoeringen in Duitsland en had internationaal succes. Zijn bekendste boek is Het parfum (Das Parfum, 1985), één van de meest gelezen boeken uit Duitsland, en wereldwijd een bestseller. Süskind woont in de Languedoc, (Frankrijk) als kluizenaar. Hij geeft weinig interviews, mijdt de publiciteit en weigerde verschillende literaire prijzen.



Diversen:

Er was al heel lang sprake van een literatuurverfilming van het boek. O.a. Stanley Kubrick beweerde dat het boek onverfilmbaar was. Uiteindelijk kwam in 2006 de filmversie uit onder de naam Perfume: The story of a murderer, geregisseerd door Tom Tykwer met Ben Whishaw in de rol van Grenouille. De film was een groot succes en won diverse prijzen.
Het lied "Scentless Apprentice" van de Amerikaanse rockband Nirvana, is geïnspireerd door Het Parfum. Het staat op hun album, In Utero (1993). Kurt Cobain omschreef Het Parfum vaak als één van zijn lievelingsboeken. Ook de single "Du riechst so gut" van de Duitse rockband Rammstein, en het nummer "Herr Spiegelmann" van de Portugese gothic metalband Moonspell zijn naar verluidt beïnvloed door de roman.